Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 神 [4] => 翁 [5] => 苗 [6] => 裔 [7] => 。 [8] => 骨 [9] => 格 [10] => 非 [11] => 凡 [12] => 人 [13] => 怎 [14] => 比 [15] => 。 [16] => 猛 [17] => 舍 [18] => 家 [19] => 缘 [20] => 。 [21] => 物 [22] => 外 [23] => 搜 [24] => 寻 [25] => 玄 [26] => 上 [27] => 玄 [28] => 。 [29] => 天 [30] => 长 [31] => 地 [32] => 久 [33] => 。 [34] => 走 [35] => 玉 [36] => 飞 [37] => 金 [38] => 常 [39] => 在 [40] => 手 [41] => 。 [42] => 营 [43] => 养 [44] => 黄 [45] => 芽 [46] => 。 [47] => 道 [48] => 号 [49] => 从 [50] => 今 [51] => 称 [52] => 碧 [53] => 霞 [54] => 。 [55] => < [56] => / [57] => p [58] => > ) Array ( [0] => 四 [1] => 仙 [2] => 韵 [3] => [4] => 赠 [5] => 徐 [6] => 玄 [7] => 之 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕