Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 修 [4] => 行 [5] => 人 [6] => , [7] => 要 [8] => 心 [9] => 善 [10] => 。 [11] => 奈 [12] => 业 [13] => 障 [14] => 相 [15] => 魔 [16] => , [17] => 裂 [18] => 他 [19] => 不 [20] => 转 [21] => 。 [22] => 十 [23] => 二 [24] => 时 [25] => 、 [26] => 马 [27] => 劣 [28] => 猿 [29] => 颠 [30] => , [31] => 没 [32] => 巴 [33] => 避 [34] => 恶 [35] => 念 [36] => 。 [37] => 办 [38] => 坚 [39] => 志 [40] => , [41] => 常 [42] => 锻 [43] => 炼 [44] => 。 [45] => 剿 [46] => 除 [47] => 绝 [48] => 迹 [49] => , [50] => 永 [51] => 无 [52] => 征 [53] => 战 [54] => 。 [55] => 气 [56] => 神 [57] => 和 [58] => 、 [59] => 清 [60] => 净 [61] => 丹 [62] => 成 [63] => , [64] => 得 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 清 [1] => 心 [2] => 镜 [3] => [4] => 赠 [5] => 裴 [6] => 大 [7] => 器 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕