Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 直 [4] => 饶 [5] => 呼 [6] => 使 [7] => 。 [8] => 怎 [9] => 比 [10] => 清 [11] => 清 [12] => 修 [13] => 不 [14] => 二 [15] => 。 [16] => 会 [17] => 炼 [18] => 三 [19] => 丹 [20] => 。 [21] => 远 [22] => 胜 [23] => 为 [24] => 人 [25] => 得 [26] => 好 [27] => 官 [28] => 。 [29] => 牢 [30] => 擒 [31] => 意 [32] => 马 [33] => 。 [34] => 紧 [35] => 锁 [36] => 心 [37] => 猿 [38] => 宁 [39] => 著 [40] => 假 [41] => 。 [42] => 灵 [43] => 物 [44] => 圆 [45] => 周 [46] => 。 [47] => 得 [48] => 看 [49] => 壶 [50] => 中 [51] => 万 [52] => 万 [53] => 洲 [54] => 。 [55] => < [56] => / [57] => p [58] => > ) Array ( [0] => 金 [1] => 莲 [2] => 出 [3] => 玉 [4] => 花 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕