Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 谨 [4] => 写 [5] => 青 [6] => 词 [7] => , [8] => 专 [9] => 修 [10] => 黄 [11] => 箓 [12] => 。 [13] => 香 [14] => 茶 [15] => 酒 [16] => 果 [17] => 并 [18] => 香 [19] => 烛 [20] => 。 [21] => 钟 [22] => 声 [23] => 磬 [24] => 韵 [25] => 透 [26] => 青 [27] => 霄 [28] => , [29] => 科 [30] => 仪 [31] => 款 [32] => 款 [33] => 当 [34] => 宣 [35] => 读 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 瑞 [45] => 气 [46] => 氤 [47] => 氲 [48] => , [49] => 祥 [50] => 烟 [51] => 馥 [52] => 郁 [53] => 。 [54] => 金 [55] => 童 [56] => 玉 [57] => 女 [58] => 传 [59] => 言 [60] => 速 [61] => 。 [62] => 不 [63] => 惟 [64] => 寿 [65] => 永 [66] => 过 [67] => 松 [68] => 筠 [69] => , [70] => 仁 [71] => 人 [72] => 可 [73] => 以 [74] => 同 [75] => 仙 [76] => 福 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕