Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 勤 [4] => 勤 [5] => 物 [6] => 外 [7] => 修 [8] => , [9] => 谨 [10] => 谨 [11] => 心 [12] => 中 [13] => 扫 [14] => 。 [15] => 渐 [16] => 渐 [17] => 绝 [18] => 尘 [19] => 缘 [20] => , [21] => 细 [22] => 细 [23] => 通 [24] => 玄 [25] => 奥 [26] => 。 [27] => 灵 [28] => 灵 [29] => 大 [30] => 药 [31] => 成 [32] => , [33] => 灿 [34] => 灿 [35] => 神 [36] => 光 [37] => 好 [38] => 。 [39] => 得 [40] => 得 [41] => 遇 [42] => 仙 [43] => 槎 [44] => , [45] => 稳 [46] => 稳 [47] => 归 [48] => 蓬 [49] => 岛 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 遇 [1] => 仙 [2] => 槎 [3] => [4] => 赠 [5] => 清 [6] => 风 [7] => 散 [8] => 人 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕