Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 执 [4] => 法 [5] => 行 [6] => 功 [7] => , [8] => 按 [9] => 时 [10] => 打 [11] => 坐 [12] => , [13] => 奈 [14] => 何 [15] => 不 [16] => 得 [17] => 惺 [18] => 忪 [19] => 。 [20] => 睡 [21] => 魔 [22] => 返 [23] => 倒 [24] => , [25] => 头 [26] => 点 [27] => 点 [28] => 占 [29] => 胸 [30] => 。 [31] => 鼻 [32] => 气 [33] => 如 [34] => 雷 [35] => 响 [36] => 亮 [37] => , [38] => 才 [39] => 惊 [40] => 觉 [41] => 、 [42] => 眼 [43] => 又 [44] => 朦 [45] => 胧 [46] => 。 [47] => 予 [48] => 自 [49] => 劝 [50] => , [51] => 凭 [52] => 般 [53] => 修 [54] => 进 [55] => , [56] => 怎 [57] => 炼 [58] => 虎 [59] => 和 [60] => 龙 [61] => 。 [62] => 斯 [63] => 言 [64] => 如 [65] => 不 [66] => 信 [67] => , [68] => 偷 [69] => 观 [70] => 同 [71] => 辈 [72] => , [73] => 定 [74] => 是 [75] => 心 [76] => 通 [77] => 。 [78] => 见 [79] => 摇 [80] => 船 [81] => 身 [82] => 分 [83] => , [84] => 自 [85] => 愧 [86] => 梢 [87] => 翁 [88] => 。 [89] => 好 [90] => 认 [91] => 无 [92] => 为 [93] => 大 [94] => 道 [95] => , [96] => 心 [97] => 清 [98] => 净 [99] => 、 [100] => 神 [101] => 气 [102] => 和 [103] => 冲 [104] => 。 [105] => 灵 [106] => 光 [107] => 结 [108] => , [109] => 三 [110] => 丹 [111] => 踊 [112] => 跃 [113] => , [114] => 晃 [115] => 朗 [116] => 五 [117] => 明 [118] => 宫 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 自 [5] => 破 [6] => 坐 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕