Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 顿 [4] => 抛 [5] => 世 [6] => 网 [7] => , [8] => 猛 [9] => 跳 [10] => 迷 [11] => 坑 [12] => 。 [13] => 物 [14] => 外 [15] => 兀 [16] => 兀 [17] => 腾 [18] => 腾 [19] => 。 [20] => 恰 [21] => 似 [22] => 孤 [23] => 云 [24] => 野 [25] => 鹤 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 来 [35] => 往 [36] => 纵 [37] => 横 [38] => 。 [39] => 遮 [40] => 枚 [41] => 清 [42] => 贫 [43] => 懒 [44] => 汉 [45] => , [46] => 谢 [47] => 心 [48] => 神 [49] => 、 [50] => 不 [51] => 肯 [52] => 劳 [53] => 生 [54] => 。 [55] => 无 [56] => 染 [57] => 著 [58] => , [59] => 另 [60] => 偎 [61] => 偎 [62] => 拈 [63] => 的 [64] => , [65] => 做 [66] => 著 [67] => 修 [68] => 行 [69] => 。 [70] => < [71] => / [72] => p [73] => > [74] => < [75] => p [76] => > [77] => 藏 [78] => 伏 [79] => 聪 [80] => 明 [81] => 智 [82] => 慧 [83] => , [84] => 肯 [85] => 争 [86] => 头 [87] => 竞 [88] => 角 [89] => , [90] => 妒 [91] => 贤 [92] => 嫉 [93] => 能 [94] => 。 [95] => 万 [96] => 事 [97] => 俱 [98] => 忘 [99] => 清 [100] => 静 [101] => , [102] => 天 [103] => 地 [104] => 归 [105] => 宁 [106] => 。 [107] => < [108] => / [109] => p [110] => > [111] => < [112] => p [113] => > [114] => 三 [115] => 田 [116] => 自 [117] => 然 [118] => 结 [119] => 宝 [120] => , [121] => 现 [122] => 胎 [123] => 仙 [124] => 、 [125] => 当 [126] => 面 [127] => 澄 [128] => 澄 [129] => 。 [130] => 神 [131] => 光 [132] => 灿 [133] => , [134] => 指 [135] => 蓬 [136] => 瀛 [137] => , [138] => 便 [139] => 是 [140] => 前 [141] => 程 [142] => 。 [143] => < [144] => / [145] => p [146] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 淳 [6] => 化 [7] => 老 [8] => 乔 [9] => 先 [10] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕