Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 自 [4] => 在 [5] => 闲 [6] => 人 [7] => , [8] => 逍 [9] => 遥 [10] => 烈 [11] => 士 [12] => 。 [13] => 清 [14] => 贫 [15] => 快 [16] => 乐 [17] => 忘 [18] => 尘 [19] => 事 [20] => 。 [21] => 风 [22] => 前 [23] => 月 [24] => 下 [25] => 抚 [26] => 心 [27] => 琴 [28] => , [29] => 龙 [30] => 吟 [31] => 虎 [32] => 啸 [33] => 来 [34] => 参 [35] => 侍 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 或 [45] => 隐 [46] => 山 [47] => 林 [48] => , [49] => 或 [50] => 居 [51] => 廛 [52] => 市 [53] => 。 [54] => 劝 [55] => 人 [56] => 回 [57] => 首 [58] => 头 [59] => 头 [60] => 是 [61] => 。 [62] => 尘 [63] => 中 [64] => 诱 [65] => 化 [66] => 结 [67] => 良 [68] => 缘 [69] => , [70] => 云 [71] => 朋 [72] => 霞 [73] => 友 [74] => 应 [75] => 翘 [76] => 俟 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕