Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 根 [4] => 蒂 [5] => 蟠 [6] => 虬 [7] => , [8] => 龙 [9] => 须 [10] => 围 [11] => 绕 [12] => 。 [13] => 枝 [14] => 枝 [15] => 叶 [16] => 叶 [17] => 青 [18] => 青 [19] => 好 [20] => 。 [21] => 三 [22] => 光 [23] => 照 [24] => 曜 [25] => 结 [26] => 云 [27] => 棚 [28] => , [29] => 就 [30] => 中 [31] => 几 [32] => 穗 [33] => 非 [34] => 常 [35] => 宝 [36] => 。 [37] => 初 [38] => 似 [39] => 琉 [40] => 璃 [41] => , [42] => 终 [43] => 成 [44] => 码 [45] => 瑙 [46] => 。 [47] => 攒 [48] => 攒 [49] => 簇 [50] => 簇 [51] => 圆 [52] => 圆 [53] => 小 [54] => 。 [55] => 数 [56] => 珠 [57] => 相 [58] => 似 [59] => 恐 [60] => 人 [61] => 偷 [62] => , [63] => 马 [64] => 风 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 [3] => [4] => 葡 [5] => 萄 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕