Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 家 [4] => 书 [5] => 接 [6] => 得 [7] => 急 [8] => 开 [9] => 封 [10] => 。 [11] => 正 [12] => 值 [13] => 糊 [14] => 窗 [15] => 要 [16] => 避 [17] => 风 [18] => 。 [19] => 我 [20] => 愿 [21] => 难 [22] => 随 [23] => 你 [24] => 意 [25] => 去 [26] => , [27] => 道 [28] => 心 [29] => 不 [30] => 与 [31] => 俗 [32] => 心 [33] => 同 [34] => 。 [35] => 行 [36] => 功 [37] => 未 [38] => 满 [39] => 大 [40] => 千 [41] => 数 [42] => , [43] => 云 [44] => 水 [45] => 须 [46] => 游 [47] => 太 [48] => 一 [49] => 宫 [50] => 。 [51] => 传 [52] => 语 [53] => 儿 [54] => 孙 [55] => 并 [56] => 弟 [57] => 侄 [58] => , [59] => 后 [60] => 来 [61] => 书 [62] => 至 [63] => * [64] => 墙 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 瑞 [1] => 鹧 [2] => 鸪 [3] => [4] => 收 [5] => 家 [6] => 书 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕