Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 不 [4] => 悭 [5] => 贪 [6] => , [7] => 不 [8] => 谄 [9] => 诈 [10] => 。 [11] => 不 [12] => 忆 [13] => 家 [14] => 缘 [15] => , [16] => 不 [17] => 说 [18] => 乡 [19] => 中 [20] => 话 [21] => 。 [22] => 不 [23] => 著 [24] => 世 [25] => 情 [26] => 不 [27] => 著 [28] => 假 [29] => 。 [30] => 不 [31] => 做 [32] => 诗 [33] => 词 [34] => , [35] => 不 [36] => 敢 [37] => 言 [38] => 行 [39] => 化 [40] => 。 [41] => 志 [42] => 弥 [43] => 高 [44] => , [45] => 心 [46] => 转 [47] => 下 [48] => 。 [49] => 云 [50] => 水 [51] => 清 [52] => 闲 [53] => , [54] => 内 [55] => 养 [56] => 内 [57] => 无 [58] => 价 [59] => 。 [60] => 乐 [61] => 在 [62] => 其 [63] => 中 [64] => 欣 [65] => 放 [66] => 耍 [67] => 。 [68] => 姓 [69] => 氏 [70] => 人 [71] => 询 [72] => , [73] => 倦 [74] => 应 [75] => 扶 [76] => 风 [77] => 马 [78] => 。 [79] => < [80] => / [81] => p [82] => > ) Array ( [0] => 苏 [1] => 幕 [2] => 遮 [3] => [4] => 自 [5] => 戒 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕