Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 六 [4] => 旬 [5] => 有 [6] => 四 [7] => 卦 [8] => 将 [9] => 休 [10] => 。 [11] => 猛 [12] => 悟 [13] => 灰 [14] => 心 [15] => 离 [16] => 俗 [17] => 游 [18] => 。 [19] => 访 [20] => 我 [21] => 搜 [22] => 真 [23] => 归 [24] => 正 [25] => 觉 [26] => , [27] => 搜 [28] => 玄 [29] => 索 [30] => 隐 [31] => 做 [32] => 持 [33] => 修 [34] => 。 [35] => 头 [36] => 分 [37] => 丫 [38] => 髻 [39] => 云 [40] => 霞 [41] => 友 [42] => , [43] => 手 [44] => 显 [45] => 擎 [46] => 拳 [47] => 风 [48] => 月 [49] => 俦 [50] => 。 [51] => 稽 [52] => 首 [53] => 更 [54] => 明 [55] => 珍 [56] => 重 [57] => 理 [58] => , [59] => 自 [60] => 然 [61] => 得 [62] => 去 [63] => 赴 [64] => 瀛 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 十 [1] => 报 [2] => 恩 [3] => [4] => 赠 [5] => 陉 [6] => 阳 [7] => 张 [8] => 书 [9] => 表 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕