Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 山 [4] => 侗 [5] => 八 [6] => 愿 [7] => 报 [8] => 师 [9] => 恩 [10] => 。 [11] => 返 [12] => 覆 [13] => 阴 [14] => 阳 [15] => 仗 [16] => 炼 [17] => 烹 [18] => 。 [19] => 火 [20] => 降 [21] => 水 [22] => 升 [23] => 抛 [24] => 雪 [25] => 浪 [26] => , [27] => 龙 [28] => 吟 [29] => 虎 [30] => 啸 [31] => 发 [32] => 雷 [33] => 声 [34] => 。 [35] => 玉 [36] => 炉 [37] => 瑞 [38] => 雪 [39] => 重 [40] => 重 [41] => 结 [42] => , [43] => 金 [44] => 鼎 [45] => 祥 [46] => 光 [47] => 霭 [48] => 霭 [49] => 生 [50] => 。 [51] => 无 [52] => 价 [53] => 丹 [54] => 成 [55] => 无 [56] => 老 [57] => 死 [58] => , [59] => 长 [60] => 生 [61] => 路 [62] => 上 [63] => 法 [64] => 身 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 十 [1] => 报 [2] => 恩 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕