Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 不 [4] => 学 [5] => 养 [6] => 生 [7] => 术 [8] => , [9] => 且 [10] => 为 [11] => 归 [12] => 隐 [13] => 谋 [14] => 。 [15] => 青 [16] => 山 [17] => 犹 [18] => 昨 [19] => 日 [20] => , [21] => 白 [22] => 发 [23] => 不 [24] => 禁 [25] => 秋 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 适 [35] => 兴 [36] => 须 [37] => 村 [38] => 酿 [39] => , [40] => 忘 [41] => 机 [42] => 狎 [43] => 海 [44] => 鸥 [45] => 。 [46] => 夜 [47] => 来 [48] => 何 [49] => 所 [50] => 事 [51] => ? [52] => 欲 [53] => 上 [54] => 仲 [55] => 宣 [56] => 楼 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 客 [1] => 边 [2] => 五 [3] => 首 [4] => [5] => 其 [6] => 四 )
元代·王冕的简介
王冕,元代诗人、文学家、书法家、画家王冕,字元章,号煮石山农,浙江诸暨人。出身农家。幼年丧父,在秦家放牛,每天利用放牛的时间画荷花,晚至寺院长明灯下读书,学识深邃,能诗,青团墨梅。隐居九里山,以卖画为生。画梅以胭脂作梅花骨体,或花密枝繁,别具风格,亦善写竹石。兼能刻印,用花乳石作印材,相传是他始创。著有《竹斋集》《墨梅图题诗》等。
...〔► 王冕的诗(95篇)〕