Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 说 [5] => 妖 [6] => 氛 [7] => 起 [8] => , [9] => 生 [10] => 民 [11] => 欲 [12] => 断 [13] => 魂 [14] => 。 [15] => 村 [16] => 墟 [17] => 空 [18] => 壁 [19] => 落 [20] => , [21] => 市 [22] => 井 [23] => 变 [24] => 营 [25] => 屯 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 尽 [35] => 道 [36] => 无 [37] => 生 [38] => 计 [39] => , [40] => 谁 [41] => 为 [42] => 奉 [43] => 至 [44] => 尊 [45] => ? [46] => 吾 [47] => 居 [48] => 更 [49] => 萧 [50] => 索 [51] => , [52] => 事 [53] => 业 [54] => 不 [55] => 须 [56] => 论 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 漫 [1] => 兴 [2] => 十 [3] => 九 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 五 )
元代·王冕的简介
王冕,元代诗人、文学家、书法家、画家王冕,字元章,号煮石山农,浙江诸暨人。出身农家。幼年丧父,在秦家放牛,每天利用放牛的时间画荷花,晚至寺院长明灯下读书,学识深邃,能诗,青团墨梅。隐居九里山,以卖画为生。画梅以胭脂作梅花骨体,或花密枝繁,别具风格,亦善写竹石。兼能刻印,用花乳石作印材,相传是他始创。著有《竹斋集》《墨梅图题诗》等。
...〔► 王冕的诗(95篇)〕