Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 江 [4] => 湖 [5] => 成 [6] => 独 [7] => 客 [8] => , [9] => 风 [10] => 雨 [11] => 过 [12] => 重 [13] => 阳 [14] => 。 [15] => 白 [16] => 发 [17] => 悬 [18] => 明 [19] => 镜 [20] => , [21] => 青 [22] => 山 [23] => 隔 [24] => 草 [25] => 堂 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 野 [35] => 花 [36] => 留 [37] => 别 [38] => 恨 [39] => , [40] => 篱 [41] => 菊 [42] => 静 [43] => 年 [44] => 芳 [45] => 。 [46] => 闻 [47] => 说 [48] => 陶 [49] => 元 [50] => 亮 [51] => , [52] => 凄 [53] => 凉 [54] => 五 [55] => 柳 [56] => 堂 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 有 [1] => 感 [2] => 四 [3] => 首 [4] => [5] => 其 [6] => 一 )
元代·王冕的简介
王冕,元代诗人、文学家、书法家、画家王冕,字元章,号煮石山农,浙江诸暨人。出身农家。幼年丧父,在秦家放牛,每天利用放牛的时间画荷花,晚至寺院长明灯下读书,学识深邃,能诗,青团墨梅。隐居九里山,以卖画为生。画梅以胭脂作梅花骨体,或花密枝繁,别具风格,亦善写竹石。兼能刻印,用花乳石作印材,相传是他始创。著有《竹斋集》《墨梅图题诗》等。
...〔► 王冕的诗(95篇)〕