Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 卜 [4] => 宅 [5] => 近 [6] => 山 [7] => 阿 [8] => , [9] => 柴 [10] => 门 [11] => 障 [12] => 薜 [13] => 萝 [14] => 。 [15] => 风 [16] => 清 [17] => 闻 [18] => 鹤 [19] => 唳 [20] => , [21] => 日 [22] => 暖 [23] => 听 [24] => 樵 [25] => 歌 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 密 [35] => 树 [36] => 悬 [37] => 青 [38] => 岛 [39] => , [40] => 平 [41] => 田 [42] => 浸 [43] => 白 [44] => 波 [45] => 。 [46] => 树 [47] => 船 [48] => 乘 [49] => 暮 [50] => 景 [51] => , [52] => 来 [53] => 往 [54] => 急 [55] => 如 [56] => 梭 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 山 [1] => 中 [2] => 杂 [3] => 兴 [4] => 二 [5] => 十 [6] => 首 [7] => [8] => 其 [9] => 十 [10] => 八 )
元代·王冕的简介
王冕,元代诗人、文学家、书法家、画家王冕,字元章,号煮石山农,浙江诸暨人。出身农家。幼年丧父,在秦家放牛,每天利用放牛的时间画荷花,晚至寺院长明灯下读书,学识深邃,能诗,青团墨梅。隐居九里山,以卖画为生。画梅以胭脂作梅花骨体,或花密枝繁,别具风格,亦善写竹石。兼能刻印,用花乳石作印材,相传是他始创。著有《竹斋集》《墨梅图题诗》等。
...〔► 王冕的诗(95篇)〕