Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 男 [4] => 子 [5] => 四 [6] => 方 [7] => 志 [8] => , [9] => 蜀 [10] => 都 [11] => 天 [12] => 下 [13] => 奇 [14] => 。 [15] => 李 [16] => 侯 [17] => 并 [18] => 门 [19] => 豪 [20] => , [21] => 杖 [22] => 节 [23] => 镇 [24] => 坤 [25] => 维 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 爱 [35] => 此 [36] => 雪 [37] => 山 [38] => 雄 [39] => , [40] => 卜 [41] => 宅 [42] => 屖 [43] => 浦 [44] => 湄 [45] => 。 [46] => 锦 [47] => 城 [48] => 既 [49] => 云 [50] => 乐 [51] => , [52] => 焉 [53] => 用 [54] => 还 [55] => 家 [56] => 为 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 遗 [66] => 像 [67] => 开 [68] => 生 [69] => 面 [70] => , [71] => 清 [72] => 风 [73] => 凛 [74] => 英 [75] => 姿 [76] => 。 [77] => 应 [78] => 同 [79] => 武 [80] => 侯 [81] => 庙 [82] => , [83] => 人 [84] => 怀 [85] => 千 [86] => 古 [87] => 思 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > ) Array ( [0] => 犀 [1] => 浦 [2] => 遐 [3] => 观 [4] => 诗 )
元代·赵孟頫的简介
赵孟頫(1254—1322),字子昂,号松雪,松雪道人,又号水精宫道人、鸥波,中年曾作孟俯,汉族,吴兴(今浙江湖州)人。元代著名画家,楷书四大家(欧阳询、颜真卿、柳公权、赵孟頫)之一。赵孟頫博学多才,能诗善文,懂经济,工书法,精绘艺,擅金石,通律吕,解鉴赏。特别是书法和绘画成就最高,开创元代新画风,被称为“元人冠冕”。他也善篆、隶、真、行、草书,尤以楷、行书著称于世。
...〔► 赵孟頫的诗(64篇)〕