Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 冰 [4] => 肌 [5] => 绰 [6] => 约 [7] => 态 [8] => 天 [9] => 然 [10] => 。 [11] => 淡 [12] => 无 [13] => 言 [14] => 。 [15] => 带 [16] => 蹁 [17] => 跹 [18] => 。 [19] => 遮 [20] => 莫 [21] => 人 [22] => 间 [23] => , [24] => 凡 [25] => 卉 [26] => 避 [27] => 清 [28] => 妍 [29] => 。 [30] => < [31] => / [32] => p [33] => > [34] => < [35] => p [36] => > [37] => 承 [38] => 露 [39] => 玉 [40] => 杯 [41] => 餐 [42] => 沆 [43] => 瀣 [44] => , [45] => 真 [46] => 合 [47] => 唤 [48] => , [49] => 水 [50] => 中 [51] => 仙 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 幽 [61] => 香 [62] => 冉 [63] => 冉 [64] => 暮 [65] => 江 [66] => 边 [67] => 。 [68] => 佩 [69] => 空 [70] => 捐 [71] => 。 [72] => 恨 [73] => 谁 [74] => 传 [75] => 。 [76] => 遥 [77] => 夜 [78] => 清 [79] => 霜 [80] => , [81] => 翠 [82] => 袖 [83] => 怯 [84] => 春 [85] => 寒 [86] => 。 [87] => < [88] => / [89] => p [90] => > [91] => < [92] => p [93] => > [94] => 罗 [95] => 袜 [96] => 凌 [97] => 波 [98] => 归 [99] => 去 [100] => 晚 [101] => , [102] => 风 [103] => 袅 [104] => 袅 [105] => , [106] => 月 [107] => 娟 [108] => 娟 [109] => 。 [110] => < [111] => / [112] => p [113] => > ) Array ( [0] => 江 [1] => 城 [2] => 子 [3] => [4] => 赋 [5] => 水 [6] => 仙 )
元代·赵孟頫的简介
赵孟頫(1254—1322),字子昂,号松雪,松雪道人,又号水精宫道人、鸥波,中年曾作孟俯,汉族,吴兴(今浙江湖州)人。元代著名画家,楷书四大家(欧阳询、颜真卿、柳公权、赵孟頫)之一。赵孟頫博学多才,能诗善文,懂经济,工书法,精绘艺,擅金石,通律吕,解鉴赏。特别是书法和绘画成就最高,开创元代新画风,被称为“元人冠冕”。他也善篆、隶、真、行、草书,尤以楷、行书著称于世。
...〔► 赵孟頫的诗(64篇)〕