Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 宫 [4] => 树 [5] => 春 [6] => 空 [7] => , [8] => 御 [9] => 屏 [10] => 香 [11] => 冷 [12] => , [13] => 谁 [14] => 遗 [15] => 金 [16] => 碗 [17] => 人 [18] => 间 [19] => 。 [20] => 爱 [21] => 一 [22] => 枝 [23] => 紫 [24] => 玉 [25] => , [26] => 双 [27] => 凤 [28] => 声 [29] => 蟠 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 秋 [39] => 月 [40] => 春 [41] => 花 [42] => 客 [43] => 思 [44] => , [45] => 把 [46] => 幽 [47] => 情 [48] => 、 [49] => 都 [50] => 付 [51] => 伊 [52] => 传 [53] => 。 [54] => 惊 [55] => 吹 [56] => 处 [57] => , [58] => 籁 [59] => 翻 [60] => 天 [61] => 吹 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > [67] => < [68] => p [69] => > [70] => 鹤 [71] => 怨 [72] => 空 [73] => 山 [74] => 。 [75] => 风 [76] => 流 [77] => 贵 [78] => 家 [79] => 公 [80] => 子 [81] => , [82] => 记 [83] => 梦 [84] => 里 [85] => 琼 [86] => 楼 [87] => , [88] => 稳 [89] => 跨 [90] => 苍 [91] => 鸾 [92] => 。 [93] => < [94] => / [95] => p [96] => > [97] => < [98] => p [99] => > [100] => 恍 [101] => 露 [102] => 凝 [103] => 银 [104] => 浦 [105] => , [106] => 霜 [107] => 裂 [108] => 琅 [109] => 玕 [110] => 。 [111] => 不 [112] => 见 [113] => 云 [114] => 间 [115] => 弄 [116] => 玉 [117] => , [118] => 余 [119] => 音 [120] => 散 [121] => 、 [122] => 赤 [123] => 壁 [124] => 江 [125] => 寒 [126] => 。 [127] => < [128] => / [129] => p [130] => > [131] => < [132] => p [133] => > [134] => 秦 [135] => 台 [136] => 晚 [137] => , [138] => 碧 [139] => 云 [140] => 零 [141] => 乱 [142] => 瑶 [143] => 天 [144] => 。 [145] => < [146] => / [147] => p [148] => > ) Array ( [0] => 凤 [1] => 凰 [2] => 台 [3] => 上 [4] => 忆 [5] => 吹 [6] => 箫 )
元代·王恽的简介
王恽,字仲谋,号秋涧,卫州路汲县(今河南卫辉市)人。元朝著名学者、诗人、政治家,一生仕宦,刚直不阿,清贫守职,好学善文。成为元世祖忽必烈、裕宗皇太子真金和成宗皇帝铁木真三代的谏臣。
...〔► 王恽的诗(85篇)〕