Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 峰 [5] => 华 [6] => 不 [7] => 注 [8] => , [9] => 东 [10] => 望 [11] => 雨 [12] => 冥 [13] => 冥 [14] => 。 [15] => 黄 [16] => 云 [17] => 画 [18] => 角 [19] => , [20] => 回 [21] => 首 [22] => 客 [23] => 舍 [24] => 又 [25] => 幽 [26] => 并 [27] => 。 [28] => < [29] => / [30] => p [31] => > [32] => < [33] => p [34] => > [35] => 喜 [36] => 按 [37] => 西 [38] => 来 [39] => 佳 [40] => 耗 [41] => , [42] => 闻 [43] => 道 [44] => 东 [45] => 山 [46] => 未 [47] => 老 [48] => , [49] => 双 [50] => 鬓 [51] => 为 [52] => 谁 [53] => 青 [54] => 。 [55] => 经 [56] => 济 [57] => 有 [58] => 公 [59] => 论 [60] => , [61] => 且 [62] => 莫 [63] => 叹 [64] => 飘 [65] => 零 [66] => 。 [67] => < [68] => / [69] => p [70] => > [71] => < [72] => p [73] => > [74] => 杏 [75] => 花 [76] => 吟 [77] => , [78] => 山 [79] => 色 [80] => 句 [81] => , [82] => 尽 [83] => 称 [84] => 停 [85] => 。 [86] => 平 [87] => 生 [88] => 风 [89] => 味 [90] => 不 [91] => 浅 [92] => , [93] => 聊 [94] => 尔 [95] => 写 [96] => 襟 [97] => 灵 [98] => 。 [99] => < [100] => / [101] => p [102] => > [103] => < [104] => p [105] => > [106] => 步 [107] => 冷 [108] => 东 [109] => 垣 [110] => 秋 [111] => 水 [112] => , [113] => 坐 [114] => 对 [115] => 汾 [116] => 亭 [117] => 夜 [118] => 月 [119] => , [120] => 两 [121] => 地 [122] => 若 [123] => 为 [124] => 情 [125] => 。 [126] => 合 [127] => 作 [128] => 碧 [129] => 箫 [130] => 曲 [131] => , [132] => 留 [133] => 待 [134] => 醉 [135] => 时 [136] => 听 [137] => 。 [138] => < [139] => / [140] => p [141] => > ) Array ( [0] => 水 [1] => 调 [2] => 歌 [3] => 头 )
元代·王恽的简介
王恽,字仲谋,号秋涧,卫州路汲县(今河南卫辉市)人。元朝著名学者、诗人、政治家,一生仕宦,刚直不阿,清贫守职,好学善文。成为元世祖忽必烈、裕宗皇太子真金和成宗皇帝铁木真三代的谏臣。
...〔► 王恽的诗(85篇)〕