Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 远 [4] => 风 [5] => 台 [6] => 上 [7] => 客 [8] => , [9] => 说 [10] => 雅 [11] => 集 [12] => , [13] => 玉 [14] => 生 [15] => 光 [16] => 。 [17] => 纵 [18] => 尊 [19] => 俎 [20] => 无 [21] => 情 [22] => , [23] => 登 [24] => 临 [25] => 佳 [26] => 节 [27] => , [28] => 此 [29] => 兴 [30] => 能 [31] => 忘 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 龙 [41] => 山 [42] => 会 [43] => 君 [44] => 莫 [45] => 羡 [46] => , [47] => 爱 [48] => 绿 [49] => 萝 [50] => 、 [51] => 影 [52] => 里 [53] => 到 [54] => 山 [55] => 庄 [56] => 。 [57] => 骢 [58] => 马 [59] => 长 [60] => 安 [61] => 清 [62] => 贵 [63] => , [64] => 留 [65] => 连 [66] => 春 [67] => 草 [68] => 池 [69] => 塘 [70] => 。 [71] => < [72] => / [73] => p [74] => > [75] => < [76] => p [77] => > [78] => 渊 [79] => 明 [80] => 肮 [81] => 脏 [82] => 傍 [83] => 门 [84] => 旁 [85] => 。 [86] => 多 [87] => 病 [88] => 对 [89] => 秋 [90] => 香 [91] => 。 [92] => 怅 [93] => 岁 [94] => 晚 [95] => 田 [96] => 荒 [97] => , [98] => 几 [99] => 多 [100] => 稂 [101] => 莠 [102] => , [103] => 薿 [104] => 薿 [105] => 登 [106] => 场 [107] => 。 [108] => < [109] => / [110] => p [111] => > [112] => < [113] => p [114] => > [115] => 人 [116] => 间 [117] => 事 [118] => , [119] => 如 [120] => 意 [121] => 少 [122] => , [123] => 且 [124] => 同 [125] => 来 [126] => 、 [127] => 一 [128] => 笑 [129] => 共 [130] => 匡 [131] => 床 [132] => 。 [133] => 寄 [134] => 谢 [135] => 牛 [136] => 山 [137] => 公 [138] => 子 [139] => , [140] => 何 [141] => 须 [142] => 挥 [143] => 涕 [144] => 残 [145] => 阳 [146] => 。 [147] => < [148] => / [149] => p [150] => > ) Array ( [0] => 木 [1] => 兰 [2] => 花 [3] => 慢 )
元代·王恽的简介
王恽,字仲谋,号秋涧,卫州路汲县(今河南卫辉市)人。元朝著名学者、诗人、政治家,一生仕宦,刚直不阿,清贫守职,好学善文。成为元世祖忽必烈、裕宗皇太子真金和成宗皇帝铁木真三代的谏臣。
...〔► 王恽的诗(85篇)〕