Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 人 [4] => 物 [5] => 旧 [6] => 温 [7] => 郎 [8] => 。 [9] => 心 [10] => 事 [11] => 珠 [12] => 帘 [13] => 月 [14] => 床 [15] => 。 [16] => 笑 [17] => 里 [18] => 玉 [19] => 台 [20] => 重 [21] => 藉 [22] => 手 [23] => , [24] => 谁 [25] => 量 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 折 [35] => 得 [36] => 杨 [37] => 枝 [38] => 恼 [39] => 孟 [40] => 光 [41] => 。 [42] => 得 [43] => 鲤 [44] => 岂 [45] => 思 [46] => 鲂 [47] => 。 [48] => 老 [49] => 境 [50] => 其 [51] => 如 [52] => 伯 [53] => 道 [54] => 伤 [55] => 。 [56] => < [57] => / [58] => p [59] => > [60] => < [61] => p [62] => > [63] => 但 [64] => 愿 [65] => 维 [66] => 罴 [67] => 应 [68] => 汝 [69] => 梦 [70] => , [71] => 称 [72] => 觞 [73] => 。 [74] => 趁 [75] => 取 [76] => 春 [77] => 风 [78] => 慰 [79] => 北 [80] => 堂 [81] => 。 [82] => < [83] => / [84] => p [85] => > ) Array ( [0] => 南 [1] => 乡 [2] => 子 )
元代·王恽的简介
王恽,字仲谋,号秋涧,卫州路汲县(今河南卫辉市)人。元朝著名学者、诗人、政治家,一生仕宦,刚直不阿,清贫守职,好学善文。成为元世祖忽必烈、裕宗皇太子真金和成宗皇帝铁木真三代的谏臣。
...〔► 王恽的诗(85篇)〕