Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 柱 [5] => 华 [6] => 峰 [7] => , [8] => 绿 [9] => 翠 [10] => 似 [11] => 、 [12] => 芙 [13] => 蓉 [14] => 金 [15] => 削 [16] => 。 [17] => 孤 [18] => 负 [19] => 却 [20] => 、 [21] => 画 [22] => 船 [23] => 春 [24] => 水 [25] => , [26] => 一 [27] => 尊 [28] => 同 [29] => 酌 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 寒 [39] => 食 [40] => 清 [41] => 明 [42] => 都 [43] => 几 [44] => 日 [45] => , [46] => 征 [47] => 鞍 [48] => 遽 [49] => 作 [50] => 西 [51] => 归 [52] => 客 [53] => 。 [54] => 漫 [55] => 春 [56] => 风 [57] => 、 [58] => 墙 [59] => 燕 [60] => 语 [61] => 留 [62] => 人 [63] => , [64] => 高 [65] => 城 [66] => 隔 [67] => 。 [68] => < [69] => / [70] => p [71] => > [72] => < [73] => p [74] => > [75] => 春 [76] => 草 [77] => 碧 [78] => , [79] => 杨 [80] => 花 [81] => 白 [82] => 。 [83] => 妆 [84] => 点 [85] => 就 [86] => , [87] => 行 [88] => 轩 [89] => 色 [90] => 。 [91] => 道 [92] => 不 [93] => 应 [94] => 霜 [95] => 翮 [96] => , [97] => 能 [98] => 舒 [99] => 长 [100] => 策 [101] => 。 [102] => < [103] => / [104] => p [105] => > [106] => < [107] => p [108] => > [109] => 三 [110] => 尺 [111] => 青 [112] => 萍 [113] => 风 [114] => 义 [115] => 在 [116] => , [117] => 看 [118] => 君 [119] => 冠 [120] => 盖 [121] => 长 [122] => 安 [123] => 陌 [124] => 。 [125] => 对 [126] => 夕 [127] => 阳 [128] => 、 [129] => 淡 [130] => 处 [131] => 最 [132] => 关 [133] => 情 [134] => , [135] => 河 [136] => 梁 [137] => 别 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 江 [2] => 红 )
元代·王恽的简介
王恽,字仲谋,号秋涧,卫州路汲县(今河南卫辉市)人。元朝著名学者、诗人、政治家,一生仕宦,刚直不阿,清贫守职,好学善文。成为元世祖忽必烈、裕宗皇太子真金和成宗皇帝铁木真三代的谏臣。
...〔► 王恽的诗(85篇)〕