Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 恨 [4] => 行 [5] => 云 [6] => 、 [7] => 特 [8] => 地 [9] => 高 [10] => 寒 [11] => , [12] => 牢 [13] => 笼 [14] => 好 [15] => 梦 [16] => 不 [17] => 定 [18] => 。 [19] => 婉 [20] => 娩 [21] => 年 [22] => 华 [23] => , [24] => 凄 [25] => 凉 [26] => 客 [27] => 况 [28] => , [29] => 泥 [30] => 酒 [31] => 浑 [32] => 成 [33] => 病 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 画 [43] => 阑 [44] => 深 [45] => , [46] => 碧 [47] => 窗 [48] => 静 [49] => 。 [50] => 一 [51] => 树 [52] => 瑶 [53] => 花 [54] => 可 [55] => 怜 [56] => 影 [57] => 。 [58] => 低 [59] => 映 [60] => 。 [61] => 怕 [62] => 月 [63] => 明 [64] => 照 [65] => 见 [66] => , [67] => 青 [68] => 禽 [69] => 相 [70] => 并 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > [76] => < [77] => p [78] => > [79] => 素 [80] => 衾 [81] => 正 [82] => 冷 [83] => 。 [84] => 又 [85] => 寒 [86] => 香 [87] => 、 [88] => 枕 [89] => 上 [90] => 薰 [91] => 愁 [92] => 醒 [93] => 。 [94] => 甚 [95] => 银 [96] => 床 [97] => 霜 [98] => 冻 [99] => , [100] => 山 [101] => 童 [102] => 未 [103] => 起 [104] => , [105] => 谁 [106] => 汲 [107] => 墙 [108] => 阴 [109] => 井 [110] => 。 [111] => < [112] => / [113] => p [114] => > [115] => < [116] => p [117] => > [118] => 玉 [119] => 笙 [120] => 残 [121] => , [122] => 锦 [123] => 书 [124] => 迥 [125] => 。 [126] => 应 [127] => 是 [128] => 多 [129] => 情 [130] => 道 [131] => 薄 [132] => 幸 [133] => 。 [134] => 争 [135] => 肯 [136] => 。 [137] => 便 [138] => 等 [139] => 闲 [140] => 孤 [141] => 负 [142] => , [143] => 西 [144] => 湖 [145] => 春 [146] => 兴 [147] => 。 [148] => < [149] => / [150] => p [151] => > ) Array ( [0] => 定 [1] => 风 [2] => 波 )
元代·张翥的简介
张翥(1287~1368) 元代诗人。字仲举,晋宁(今山西临汾)人。少年时四处游荡,后随著名文人李存读书,十分勤奋。其父调官杭州,又有机会随仇远学习,因此诗文都写得出色,渐有名气。张翥有一段时间隐居扬州,至正初年(1341)被任命为国子助教。后来升至翰林学士承旨。
...〔► 张翥的诗(4篇)〕