Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 暖 [4] => 日 [5] => 宜 [6] => 乘 [7] => 轿 [8] => , [9] => 春 [10] => 风 [11] => 堪 [12] => 信 [13] => 马 [14] => 。 [15] => 恰 [16] => 寒 [17] => 食 [18] => 有 [19] => 二 [20] => 百 [21] => 处 [22] => 秋 [23] => 千 [24] => 架 [25] => 。 [26] => 对 [27] => 人 [28] => 娇 [29] => 杏 [30] => 花 [31] => , [32] => 扑 [33] => 人 [34] => 飞 [35] => 柳 [36] => 花 [37] => , [38] => 迎 [39] => 人 [40] => 笑 [41] => 桃 [42] => 花 [43] => 。 [44] => 来 [45] => 往 [46] => 画 [47] => 船 [48] => 边 [49] => , [50] => 招 [51] => 飐 [52] => 青 [53] => 旗 [54] => 挂 [55] => 。 [56] => < [57] => / [58] => p [59] => > ) Array ( [0] => 庆 [1] => 东 [2] => 原 [3] => · [4] => 暖 [5] => 日 [6] => 宜 [7] => 乘 [8] => 轿 )
元代·白朴的简介
白朴(1226—约1306) 原名恒,字仁甫,后改名朴,字太素,号兰谷。汉族,祖籍隩州(今山西河曲附近),后徙居真定(今河北正定县),晚岁寓居金陵(今南京市),终身未仕。他是元代著名的文学家、曲作家、杂剧家,与关汉卿、马致远、郑光祖合称为元曲四大家。代表作主要有《唐明皇秋夜梧桐雨》、《裴少俊墙头马上》、《董月英花月东墙记》等。
...〔► 白朴的诗(15篇)〕