Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 名 [4] => 园 [5] => 花 [6] => 正 [7] => 好 [8] => , [9] => 娇 [10] => 红 [11] => 白 [12] => , [13] => 百 [14] => 态 [15] => 竞 [16] => 春 [17] => 妆 [18] => 。 [19] => 笑 [20] => 痕 [21] => 添 [22] => 酒 [23] => 晕 [24] => 。 [25] => 丰 [26] => 脸 [27] => 凝 [28] => 脂 [29] => , [30] => 谁 [31] => 为 [32] => 试 [33] => 铝 [34] => 霜 [35] => 。 [36] => 诗 [37] => 朋 [38] => 酒 [39] => 伴 [40] => , [41] => 趁 [42] => 此 [43] => 日 [44] => 流 [45] => 转 [46] => 风 [47] => 光 [48] => 。 [49] => 尽 [50] => 夜 [51] => 游 [52] => 不 [53] => 妨 [54] => 秉 [55] => 烛 [56] => , [57] => 未 [58] => 觉 [59] => 是 [60] => 疏 [61] => 狂 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > [67] => < [68] => p [69] => > [70] => 茫 [71] => 茫 [72] => 。 [73] => 一 [74] => 年 [75] => 一 [76] => 度 [77] => , [78] => 烂 [79] => 漫 [80] => 离 [81] => 披 [82] => , [83] => 似 [84] => 长 [85] => 江 [86] => 去 [87] => 浪 [88] => 。 [89] => 但 [90] => 要 [91] => 教 [92] => 啼 [93] => 莺 [94] => 语 [95] => 燕 [96] => , [97] => 不 [98] => 怨 [99] => 卢 [100] => 郎 [101] => 。 [102] => 问 [103] => 春 [104] => 春 [105] => 道 [106] => 何 [107] => 曾 [108] => 去 [109] => , [110] => 任 [111] => 蜂 [112] => 蝶 [113] => 飞 [114] => 过 [115] => 东 [116] => 墙 [117] => 。 [118] => 君 [119] => 看 [120] => 取 [121] => , [122] => 年 [123] => 年 [124] => 潘 [125] => 令 [126] => 河 [127] => 阳 [128] => 。 [129] => < [130] => / [131] => p [132] => > ) Array ( [0] => 渡 [1] => 江 [2] => 云 [3] => · [4] => 揭 [5] => 浩 [6] => 斋 [7] => 送 [8] => 春 [9] => 和 [10] => 韵 ) 渡江云·揭浩斋送春和韵-吴澄元代-橙子学习网

《渡江云·揭浩斋送春和韵》拼音版

元代吴澄

dujiangyun··jiehaozhaisongchunheyun

mingyuanhuazhenghaojiaohongbaibaitaijingchunzhuangxiaohentianjiuyunfenglianningzhishuiweishilvshuangshipengjiubanchenciriliuzhuanfengguangjinyeyoubufangbingzhuweijueshishukuangmangmangyinianyidulanmanlipisichangjiangqulangdanyaojiaotiyingyuyanbuyuanlulangwenchunchundaohezengqurenfengdiefeiguodongqiangjunkanquniannianpanlingheyang

吴澄简介

元代·吴澄的简介

吴澄

吴澄,字幼清,晚字伯清,学者称草庐先生,抚州崇仁(今江西崇仁县)人。平生著作有《吴文正集》100卷、《易纂言》10卷、《礼记纂言》36卷、《易纂言外翼》8卷、《书纂言》4卷、《仪礼逸经传》2卷、《春秋纂言》12卷、《孝经定本》1卷、《道德真经注》4卷等并行于世。吴澄是元代杰出的思想家、教育家,他与当世经学大师许衡齐名,并称为“北许南吴”,以其毕生精力为元朝儒学的传播和发展做出了重要贡献。

...〔► 吴澄的诗(1篇)