Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 疑 [4] => 是 [5] => 杨 [6] => 妃 [7] => 在 [8] => , [9] => 怎 [10] => 脱 [11] => 马 [12] => 嵬 [13] => 灾 [14] => ? [15] => 曾 [16] => 与 [17] => 明 [18] => 皇 [19] => 捧 [20] => 砚 [21] => 来 [22] => , [23] => 美 [24] => 脸 [25] => 风 [26] => 流 [27] => 杀 [28] => 。 [29] => 叵 [30] => 奈 [31] => 挥 [32] => 毫 [33] => 李 [34] => 白 [35] => , [36] => 觑 [37] => 着 [38] => 娇 [39] => 态 [40] => , [41] => 洒 [42] => 松 [43] => 烟 [44] => 点 [45] => 破 [46] => 桃 [47] => 腮 [48] => 。 [49] => < [50] => / [51] => p [52] => > ) Array ( [0] => 醉 [1] => 中 [2] => 天 [3] => · [4] => 佳 [5] => 人 [6] => 脸 [7] => 上 [8] => 黑 [9] => 痣 )
元代·白朴的简介
白朴(1226—约1306) 原名恒,字仁甫,后改名朴,字太素,号兰谷。汉族,祖籍隩州(今山西河曲附近),后徙居真定(今河北正定县),晚岁寓居金陵(今南京市),终身未仕。他是元代著名的文学家、曲作家、杂剧家,与关汉卿、马致远、郑光祖合称为元曲四大家。代表作主要有《唐明皇秋夜梧桐雨》、《裴少俊墙头马上》、《董月英花月东墙记》等。
...〔► 白朴的诗(15篇)〕