Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 人 [4] => 有 [5] => 负 [6] => 盐 [7] => 负 [8] => 薪 [9] => 者 [10] => , [11] => 同 [12] => 释 [13] => 重 [14] => 担 [15] => 息 [16] => 树 [17] => 阴 [18] => 。 [19] => 少 [20] => 时 [21] => , [22] => 且 [23] => 行 [24] => , [25] => 争 [26] => 一 [27] => 羊 [28] => 皮 [29] => , [30] => 各 [31] => 言 [32] => 藉 [33] => 背 [34] => 之 [35] => 物 [36] => 。 [37] => 久 [38] => 未 [39] => 果 [40] => , [41] => 遂 [42] => 讼 [43] => 于 [44] => 官 [45] => 。 [46] => 惠 [47] => 遣 [48] => 争 [49] => 者 [50] => 出 [51] => , [52] => 顾 [53] => 州 [54] => 纪 [55] => 纲 [56] => 曰 [57] => : [58] => “ [59] => 以 [60] => 此 [61] => 羊 [62] => 皮 [63] => 可 [64] => 拷 [65] => 知 [66] => 主 [67] => 乎 [68] => ? [69] => ” [70] => 群 [71] => 下 [72] => 咸 [73] => 无 [74] => 答 [75] => 者 [76] => 。 [77] => 惠 [78] => 令 [79] => 人 [80] => 置 [81] => 羊 [82] => 皮 [83] => 席 [84] => 上 [85] => , [86] => 以 [87] => 杖 [88] => 击 [89] => 之 [90] => , [91] => 见 [92] => 少 [93] => 盐 [94] => 屑 [95] => , [96] => 曰 [97] => : [98] => “ [99] => 得 [100] => 其 [101] => 实 [102] => 矣 [103] => 。 [104] => ” [105] => 使 [106] => 争 [107] => 者 [108] => 视 [109] => 之 [110] => , [111] => 负 [112] => 薪 [113] => 者 [114] => 乃 [115] => 伏 [116] => 而 [117] => 就 [118] => 罪 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 人 [1] => 有 [2] => 负 [3] => 盐 [4] => 负 [5] => 薪 [6] => 者 )
唐代·李延寿的简介
李延寿,生卒年待考。唐代史学家,今河南安阳市人。贞观年间,做过太子典膳丞、崇贤馆学士,后任御史台主簿,官至符玺郎,兼修国史。他曾参加过官修的《隋书》、《五代史志》(即《经籍志》)、 《晋书》及当朝国史的修撰,还独立撰成《南史》、《北史》和《太宗政典》(已佚)。《新唐书》对两书评价颇高,称“其书颇有条理,删落酿辞,过本书远甚。”。
...〔► 李延寿的诗(1篇)〕