Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 柳 [4] => 丝 [5] => 柔 [6] => , [7] => 莎 [8] => 茵 [9] => 细 [10] => 。 [11] => 数 [12] => 枝 [13] => 红 [14] => 杏 [15] => , [16] => 闹 [17] => 出 [18] => 墙 [19] => 围 [20] => 。 [21] => 院 [22] => 宇 [23] => 深 [24] => , [25] => 秋 [26] => 千 [27] => 系 [28] => 。 [29] => 好 [30] => 雨 [31] => 初 [32] => 晴 [33] => 东 [34] => 郊 [35] => 媚 [36] => 。 [37] => 看 [38] => 儿 [39] => 孙 [40] => 月 [41] => 下 [42] => 扶 [43] => 犁 [44] => 。 [45] => 黄 [46] => 尘 [47] => 意 [48] => 外 [49] => , [50] => 青 [51] => 山 [52] => 眼 [53] => 里 [54] => , [55] => 归 [56] => 去 [57] => 来 [58] => 兮 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > ) Array ( [0] => 普 [1] => 天 [2] => 乐 [3] => · [4] => 柳 [5] => 丝 [6] => 柔 ) 普天乐·柳丝柔-滕宾元代-橙子学习网

《普天乐·柳丝柔》拼音版

元代滕宾

putianle··liusirou

liusiroushayinxishuzhihongxingnaochuqiangweiyuanyushenqiuqianxihaoyuchuqingdongjiaomeikanersunyuexiafulihuangchenyiwaiqingshanyanliguiqulaixi

滕宾简介

元代·滕宾的简介

滕宾

黄州黄冈人,字玉霄,一名宾。喜纵酒,其谈笑笔墨,为人传诵。武宗至大间任翰林学士,出为江西儒学提举。后弃家,入天台山为道士。有《玉霄集》。

...〔► 滕宾的诗(2篇)