Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 四 [4] => 郊 [5] => 飞 [6] => 雪 [7] => 暗 [8] => 云 [9] => 端 [10] => , [11] => 唯 [12] => 此 [13] => 宫 [14] => 中 [15] => 落 [16] => 旋 [17] => 干 [18] => 。 [19] => < [20] => / [21] => p [22] => > [23] => < [24] => p [25] => > [26] => 绿 [27] => 树 [28] => 碧 [29] => 檐 [30] => 相 [31] => 掩 [32] => 映 [33] => , [34] => 无 [35] => 人 [36] => 知 [37] => 道 [38] => 外 [39] => 边 [40] => 寒 [41] => 。 [42] => < [43] => / [44] => p [45] => > [46] => < [47] => p [48] => > [49] => 长 [50] => 生 [51] => 秘 [52] => 殿 [53] => 倚 [54] => 青 [55] => 苍 [56] => , [57] => 拟 [58] => 敌 [59] => 金 [60] => 庭 [61] => 不 [62] => 死 [63] => 乡 [64] => 。 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > [69] => < [70] => p [71] => > [72] => 无 [73] => 奈 [74] => 逝 [75] => 川 [76] => 东 [77] => 去 [78] => 急 [79] => , [80] => 秦 [81] => 陵 [82] => 松 [83] => 柏 [84] => 满 [85] => 残 [86] => 阳 [87] => 。 [88] => < [89] => / [90] => p [91] => > ) Array ( [0] => 华 [1] => 清 [2] => 宫 [3] => 二 [4] => 首 )
唐代·吴融的简介
吴融,唐代诗人。字子华,越州山阴(今浙江绍兴)人。吴融生于唐宣宗大中四年(850),卒于唐昭宗天复三年(903),享年五十四岁。他生当晚唐后期,一个较前期更为混乱、矛盾、黑暗的时代,他死后三年,曾经盛极一时的大唐帝国也就走入历史了,因此,吴融可以说是整个大唐帝国走向灭亡的见证者之一。
...〔► 吴融的诗(2篇)〕