Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 黄 [4] => 芦 [5] => 岸 [6] => 白 [7] => 蘋 [8] => 渡 [9] => 口 [10] => , [11] => 绿 [12] => 柳 [13] => 堤 [14] => 红 [15] => 蓼 [16] => 滩 [17] => 头 [18] => 。 [19] => 虽 [20] => 无 [21] => 刎 [22] => 颈 [23] => 交 [24] => , [25] => 却 [26] => 有 [27] => 忘 [28] => 机 [29] => 友 [30] => , [31] => 点 [32] => 秋 [33] => 江 [34] => 白 [35] => 鹭 [36] => 沙 [37] => 鸥 [38] => 。 [39] => 傲 [40] => 杀 [41] => 人 [42] => 间 [43] => 万 [44] => 户 [45] => 侯 [46] => , [47] => 不 [48] => 识 [49] => 字 [50] => 烟 [51] => 波 [52] => 钓 [53] => 叟 [54] => 。 [55] => < [56] => / [57] => p [58] => > ) Array ( [0] => 沉 [1] => 醉 [2] => 东 [3] => 风 [4] => · [5] => 渔 [6] => 夫 )
元代·白朴的简介
白朴(1226—约1306) 原名恒,字仁甫,后改名朴,字太素,号兰谷。汉族,祖籍隩州(今山西河曲附近),后徙居真定(今河北正定县),晚岁寓居金陵(今南京市),终身未仕。他是元代著名的文学家、曲作家、杂剧家,与关汉卿、马致远、郑光祖合称为元曲四大家。代表作主要有《唐明皇秋夜梧桐雨》、《裴少俊墙头马上》、《董月英花月东墙记》等。
...〔► 白朴的诗(15篇)〕