Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 溪 [4] => 流 [5] => 咽 [6] => 咽 [7] => 山 [8] => 昏 [9] => 昏 [10] => , [11] => 前 [12] => 山 [13] => 后 [14] => 山 [15] => 同 [16] => 一 [17] => 云 [18] => 。 [19] => 天 [20] => 公 [21] => 谈 [22] => 笑 [23] => 玉 [24] => 雪 [25] => 喷 [26] => , [27] => 散 [28] => 为 [29] => 花 [30] => 蕊 [31] => 白 [32] => 纷 [33] => 纷 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 诗 [43] => 翁 [44] => 瘦 [45] => 马 [46] => 之 [47] => 何 [48] => 许 [49] => , [50] => 忍 [51] => 冻 [52] => 吟 [53] => 诗 [54] => 太 [55] => 清 [56] => 古 [57] => 。 [58] => 老 [59] => 奴 [60] => 寒 [61] => 缩 [62] => 私 [63] => 自 [64] => 语 [65] => , [66] => 作 [67] => 奴 [68] => 莫 [69] => 比 [70] => 诗 [71] => 奴 [72] => 苦 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > [78] => < [79] => p [80] => > [81] => 木 [82] => 僵 [83] => 石 [84] => 老 [85] => 鸟 [86] => 不 [87] => 飞 [88] => , [89] => 山 [90] => 路 [91] => 益 [92] => 深 [93] => 诗 [94] => 益 [95] => 奇 [96] => 。 [97] => 老 [98] => 奴 [99] => 忍 [100] => 笑 [101] => 怜 [102] => 翁 [103] => 痴 [104] => , [105] => 不 [106] => 知 [107] => 嗜 [108] => 好 [109] => 乃 [110] => 尔 [111] => 为 [112] => 。 [113] => < [114] => / [115] => p [116] => > [117] => < [118] => p [119] => > [120] => 杨 [121] => 侯 [122] => 胸 [123] => 中 [124] => 富 [125] => 丘 [126] => 壑 [127] => , [128] => 醉 [129] => 里 [130] => 笔 [131] => 端 [132] => 驱 [133] => 雪 [134] => 落 [135] => 。 [136] => 因 [137] => 何 [138] => 不 [139] => 把 [140] => 此 [141] => 诗 [142] => 翁 [143] => , [144] => 画 [145] => 向 [146] => 草 [147] => 堂 [148] => 深 [149] => 处 [150] => 着 [151] => 。 [152] => < [153] => / [154] => p [155] => > ) Array ( [0] => 雪 [1] => 谷 [2] => 晓 [3] => 装 [4] => 图 )
金朝·庞铸的简介
辽东人,字才卿,号默翁。章宗明昌五年进士。仕有声。南渡后,累迁户部侍郎。博学能文,工诗,造语奇健,又善画山水禽鸟,为一时名士。后坐事出为东平副职,改京兆路转运使卒。
...〔► 庞铸的诗(18篇)〕