Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 老 [4] => 情 [5] => 无 [6] => 赖 [7] => 畏 [8] => 虚 [9] => 劳 [10] => , [11] => 已 [12] => 绝 [13] => 朱 [14] => 弦 [15] => 又 [16] => 一 [17] => 操 [18] => 。 [19] => 閒 [20] => 事 [21] => 每 [22] => 来 [23] => 知 [24] => 酒 [25] => 圣 [26] => , [27] => 浮 [28] => 生 [29] => 欲 [30] => 去 [31] => 愧 [32] => 僧 [33] => 高 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 息 [43] => 心 [44] => 钟 [45] => 鼎 [46] => 休 [47] => 看 [48] => 镜 [49] => , [50] => 安 [51] => 枕 [52] => 茅 [53] => 茨 [54] => 不 [55] => 梦 [56] => 刀 [57] => 。 [58] => 遥 [59] => 羡 [60] => 郭 [61] => 西 [62] => 王 [63] => 处 [64] => 士 [65] => , [66] => 道 [67] => 傍 [68] => 羸 [69] => 马 [70] => 咏 [71] => 风 [72] => 骚 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 荅 [1] => 文 [2] => 伯 [3] => 二 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 一 )
金朝·边元鼎的简介
边元鼎(约公元1165年前后在世)字德举,丰州(治今内蒙古呼和浩特白塔镇)人,状元边贯道第三子。生卒年均不详,约金世宗大定五年前后在世。十岁能诗,资禀疏俊,诗文有高意,多有佳句为人传诵,为时辈所不及。与兄元勋、元恕俱有时名,号“三边”。天德三年(1151)进士,以事停铨。世宗即位,张浩表荐供奉翰林,出为邢州幕官。复坐诬累,遂不复仕。
...〔► 边元鼎的诗(42篇)〕