Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 墙 [4] => 外 [5] => 青 [6] => 山 [7] => 半 [8] => 在 [9] => 楼 [10] => , [11] => 山 [12] => 村 [13] => 尽 [14] => 晚 [15] => 雨 [16] => 翛 [17] => 翛 [18] => 。 [19] => 旃 [20] => 裘 [21] => 拥 [22] => 肿 [23] => 无 [24] => 馀 [25] => 事 [26] => , [27] => 尊 [28] => 酒 [29] => 飘 [30] => 零 [31] => 又 [32] => 一 [33] => 秋 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 学 [43] => 得 [44] => 屠 [45] => 龙 [46] => 无 [47] => 用 [48] => 处 [49] => , [50] => 秪 [51] => 如 [52] => 画 [53] => 虎 [54] => 反 [55] => 成 [56] => 羞 [57] => 。 [58] => 回 [59] => 头 [60] => 为 [61] => 向 [62] => 渊 [63] => 鱼 [64] => 道 [65] => , [66] => 鸿 [67] => 鹄 [68] => 而 [69] => 今 [70] => 不 [71] => 愿 [72] => 游 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 村 [1] => 舍 [2] => 二 [3] => 首 [4] => [5] => 其 [6] => 二 )
金朝·边元鼎的简介
边元鼎(约公元1165年前后在世)字德举,丰州(治今内蒙古呼和浩特白塔镇)人,状元边贯道第三子。生卒年均不详,约金世宗大定五年前后在世。十岁能诗,资禀疏俊,诗文有高意,多有佳句为人传诵,为时辈所不及。与兄元勋、元恕俱有时名,号“三边”。天德三年(1151)进士,以事停铨。世宗即位,张浩表荐供奉翰林,出为邢州幕官。复坐诬累,遂不复仕。
...〔► 边元鼎的诗(42篇)〕