Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 月 [4] => 落 [5] => 秋 [6] => 山 [7] => 万 [8] => 象 [9] => 清 [10] => , [11] => 湿 [12] => 萤 [13] => 微 [14] => 近 [15] => 露 [16] => 枝 [17] => 明 [18] => 。 [19] => 梦 [20] => 魂 [21] => 黯 [22] => 淡 [23] => 家 [24] => 千 [25] => 里 [26] => , [27] => 鼓 [28] => 角 [29] => 凄 [30] => 凉 [31] => 夜 [32] => 几 [33] => 更 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 弟 [43] => 子 [44] => 亡 [45] => 来 [46] => 乡 [47] => 校 [48] => 冷 [49] => , [50] => 舍 [51] => 人 [52] => 别 [53] => 后 [54] => 子 [55] => 虚 [56] => 成 [57] => 。 [58] => 银 [59] => 河 [60] => 渐 [61] => 转 [62] => 梧 [63] => 桐 [64] => 黑 [65] => , [66] => 何 [67] => 处 [68] => 江 [69] => 湖 [70] => 望 [71] => 客 [72] => 星 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 夜 [1] => 深 )
金朝·边元鼎的简介
边元鼎(约公元1165年前后在世)字德举,丰州(治今内蒙古呼和浩特白塔镇)人,状元边贯道第三子。生卒年均不详,约金世宗大定五年前后在世。十岁能诗,资禀疏俊,诗文有高意,多有佳句为人传诵,为时辈所不及。与兄元勋、元恕俱有时名,号“三边”。天德三年(1151)进士,以事停铨。世宗即位,张浩表荐供奉翰林,出为邢州幕官。复坐诬累,遂不复仕。
...〔► 边元鼎的诗(42篇)〕