Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 弄 [4] => 玉 [5] => 吹 [6] => 箫 [7] => 玉 [8] => 琯 [9] => 低 [10] => , [11] => 秋 [12] => 风 [13] => 散 [14] => 入 [15] => 满 [16] => 天 [17] => 悲 [18] => 。 [19] => 沧 [20] => 波 [21] => 夜 [22] => 涨 [23] => 龙 [24] => 吟 [25] => 细 [26] => , [27] => 琪 [28] => 树 [29] => 霜 [30] => 风 [31] => 凤 [32] => 啸 [33] => 迟 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 汉 [43] => 月 [44] => 有 [45] => 情 [46] => 如 [47] => 静 [48] => 听 [49] => , [50] => 萧 [51] => 郎 [52] => 无 [53] => 路 [54] => 不 [55] => 相 [56] => 知 [57] => 。 [58] => 秦 [59] => 楼 [60] => 虚 [61] => 负 [62] => 清 [63] => 宵 [64] => 意 [65] => , [66] => 惆 [67] => 怅 [68] => 乘 [69] => 鸾 [70] => 旧 [71] => 有 [72] => 期 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 闻 [1] => 箫 )
金朝·边元鼎的简介
边元鼎(约公元1165年前后在世)字德举,丰州(治今内蒙古呼和浩特白塔镇)人,状元边贯道第三子。生卒年均不详,约金世宗大定五年前后在世。十岁能诗,资禀疏俊,诗文有高意,多有佳句为人传诵,为时辈所不及。与兄元勋、元恕俱有时名,号“三边”。天德三年(1151)进士,以事停铨。世宗即位,张浩表荐供奉翰林,出为邢州幕官。复坐诬累,遂不复仕。
...〔► 边元鼎的诗(42篇)〕