Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 客 [4] => 思 [5] => 逢 [6] => 春 [7] => 易 [8] => 感 [9] => 伤 [10] => , [11] => 不 [12] => 堪 [13] => 残 [14] => 泪 [15] => 爱 [16] => 家 [17] => 乡 [18] => 。 [19] => 离 [20] => 亲 [21] => 恍 [22] => 惚 [23] => 来 [24] => 千 [25] => 里 [26] => , [27] => 糊 [28] => 口 [29] => 凄 [30] => 凉 [31] => 在 [32] => 四 [33] => 方 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 羞 [43] => 向 [44] => 孙 [45] => 刘 [46] => 图 [47] => 富 [48] => 贵 [49] => , [50] => 浪 [51] => 从 [52] => 李 [53] => 杜 [54] => 学 [55] => 文 [56] => 章 [57] => 。 [58] => 官 [59] => 街 [60] => 坐 [61] => 对 [62] => 黄 [63] => 昏 [64] => 月 [65] => , [66] => 半 [67] => 屋 [68] => 清 [69] => 灯 [70] => 满 [71] => 地 [72] => 霜 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 客 [1] => 思 )
金朝·边元鼎的简介
边元鼎(约公元1165年前后在世)字德举,丰州(治今内蒙古呼和浩特白塔镇)人,状元边贯道第三子。生卒年均不详,约金世宗大定五年前后在世。十岁能诗,资禀疏俊,诗文有高意,多有佳句为人传诵,为时辈所不及。与兄元勋、元恕俱有时名,号“三边”。天德三年(1151)进士,以事停铨。世宗即位,张浩表荐供奉翰林,出为邢州幕官。复坐诬累,遂不复仕。
...〔► 边元鼎的诗(42篇)〕