Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 花 [5] => 零 [6] => 落 [7] => 雁 [8] => 秋 [9] => 悲 [10] => , [11] => 已 [12] => 过 [13] => 流 [14] => 年 [15] => 二 [16] => 十 [17] => 期 [18] => 。 [19] => 有 [20] => 舌 [21] => 能 [22] => 忘 [23] => 坐 [24] => 鞯 [25] => 辱 [26] => , [27] => 无 [28] => 金 [29] => 莫 [30] => 怪 [31] => 下 [32] => 机 [33] => 迟 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 世 [43] => 情 [44] => 冷 [45] => 热 [46] => 虽 [47] => 予 [48] => 问 [49] => , [50] => 人 [51] => 事 [52] => 升 [53] => 沈 [54] => 未 [55] => 汝 [56] => 知 [57] => 。 [58] => 何 [59] => 日 [60] => 上 [61] => 方 [62] => 容 [63] => 请 [64] => 剑 [65] => , [66] => 会 [67] => 乘 [68] => 风 [69] => 雨 [70] => 断 [71] => 鲸 [72] => 鲵 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 春 [1] => 花 [2] => 零 [3] => 落 )
金朝·边元鼎的简介
边元鼎(约公元1165年前后在世)字德举,丰州(治今内蒙古呼和浩特白塔镇)人,状元边贯道第三子。生卒年均不详,约金世宗大定五年前后在世。十岁能诗,资禀疏俊,诗文有高意,多有佳句为人传诵,为时辈所不及。与兄元勋、元恕俱有时名,号“三边”。天德三年(1151)进士,以事停铨。世宗即位,张浩表荐供奉翰林,出为邢州幕官。复坐诬累,遂不复仕。
...〔► 边元鼎的诗(42篇)〕