Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 来 [4] => 时 [5] => 西 [6] => 郊 [7] => 林 [8] => , [9] => 木 [10] => 末 [11] => 秋 [12] => 未 [13] => 老 [14] => 。 [15] => 借 [16] => 箸 [17] => 数 [18] => 归 [19] => 日 [20] => , [21] => 乃 [22] => 复 [23] => 见 [24] => 冬 [25] => 杪 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 心 [35] => 驰 [36] => 倚 [37] => 门 [38] => 望 [39] => , [40] => 望 [41] => 我 [42] => 绵 [43] => 绵 [44] => 道 [45] => 。 [46] => 惭 [47] => 愧 [48] => 戎 [49] => 子 [50] => 诗 [51] => , [52] => 在 [53] => 家 [54] => 贫 [55] => 亦 [56] => 好 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 读 [1] => 戎 [2] => 昱 [3] => 诗 [4] => 有 [5] => 作 [6] => 二 [7] => 首 [8] => [9] => 其 [10] => 二 )
金朝·蔡圭的简介
蔡珪,字正甫,蔡松年子,真定人。中进士第,不求调,久乃除澄州军事判官,迁三河主簿。丁父忧,起复翰林修撰,同知制诰。在职八年,改户部员外郎,兼太常丞。珪号为辨博,凡朝廷制度损益,珪为编类详定检讨删定官。
...〔► 蔡圭的诗(44篇)〕