Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 崧 [4] => 高 [5] => 地 [6] => 气 [7] => 灵 [8] => , [9] => 花 [10] => 木 [11] => 竞 [12] => 妍 [13] => 秀 [14] => 。 [15] => 玉 [16] => 峰 [17] => 西 [18] => 南 [19] => 趾 [20] => , [21] => 有 [22] => 松 [23] => 独 [24] => 怪 [25] => 陋 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 偃 [35] => 蹇 [36] => 如 [37] => 蟠 [38] => 螭 [39] => , [40] => 奋 [41] => 迅 [42] => 如 [43] => 攫 [44] => 兽 [45] => 。 [46] => 叶 [47] => 劲 [48] => 须 [49] => 髯 [50] => 张 [51] => , [52] => 皮 [53] => 古 [54] => 鳞 [55] => 甲 [56] => 皱 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 菌 [66] => 蠢 [67] => 藤 [68] => 瘿 [69] => 怒 [70] => , [71] => 支 [72] => 离 [73] => 筇 [74] => 节 [75] => 瘦 [76] => 。 [77] => 月 [78] => 上 [79] => 虬 [80] => 影 [81] => 摇 [82] => , [83] => 风 [84] => 度 [85] => 雨 [86] => 声 [87] => 骤 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 子 [97] => 落 [98] => 慰 [99] => 枯 [100] => 禅 [101] => , [102] => 枝 [103] => 樛 [104] => 碍 [105] => 飞 [106] => 鼬 [107] => 。 [108] => 盘 [109] => 根 [110] => 万 [111] => 乘 [112] => 器 [113] => , [114] => 平 [115] => 盖 [116] => 千 [117] => 岁 [118] => 寿 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 樵 [128] => 斤 [129] => 幸 [130] => 免 [131] => 寻 [132] => , [133] => 厦 [134] => 匠 [135] => 矧 [136] => 肯 [137] => 构 [138] => 。 [139] => 龙 [140] => 化 [141] => 会 [142] => 有 [143] => 时 [144] => , [145] => 天 [146] => 旱 [147] => 期 [148] => 汝 [149] => 救 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > ) Array ( [0] => 同 [1] => 希 [2] => 颜 [3] => 怪 [4] => 松 )
金朝·冯璧的简介
(1162—1240)金真定人,字叔献,别字天粹。章宗承安二年经义进士。调莒州军事判官。宣宗时,累官大理丞,与台官行关中,劾奏奸赃之尤者十数人。总帅牙吾搭违制纵掠,璧承诏查办,驰入营中,夺其军。累官集庆军节度使。致仕。金亡后家居,卒年七十九。
...〔► 冯璧的诗(13篇)〕