Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 银 [4] => 线 [5] => 青 [6] => 丝 [7] => 翠 [8] => 椀 [9] => 堆 [10] => , [11] => 争 [12] => 牛 [13] => 击 [14] => 鼓 [15] => 欲 [16] => 惊 [17] => 雷 [18] => 。 [19] => 翻 [20] => 风 [21] => 斗 [22] => 巧 [23] => 春 [24] => 头 [25] => 胜 [26] => , [27] => 漉 [28] => 雪 [29] => 浮 [30] => 香 [31] => 臈 [32] => 尾 [33] => 杯 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 迎 [43] => 暖 [44] => 梢 [45] => 梢 [46] => 金 [47] => 著 [48] => 柳 [49] => , [50] => 逗 [51] => 寒 [52] => 叶 [53] => 叶 [54] => 粉 [55] => 飘 [56] => 梅 [57] => 。 [58] => 不 [59] => 成 [60] => 一 [61] => 事 [62] => 人 [63] => 空 [64] => 老 [65] => , [66] => 半 [67] => 百 [68] => 光 [69] => 阴 [70] => 又 [71] => 七 [72] => 回 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 立 [1] => 春 [2] => 日 )
金朝·岳行甫的简介
(约公元一二oo年前后在世)字仁老,鄜州洛川人。约金章宗承安未前后在世。夙有诗名于关中。泰和初,有以行甫时病诗达之章宗,大加赏异,授以官,不就。士论高之。行甫有诗百余篇,佳句甚多,行于秦中。
...〔► 岳行甫的诗(2篇)〕