Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 包 [4] => 裹 [5] => 青 [6] => 衫 [7] => 已 [8] => 十 [9] => 年 [10] => , [11] => 聪 [12] => 明 [13] => 更 [14] => 觉 [15] => 不 [16] => 如 [17] => 前 [18] => 。 [19] => 簿 [20] => 书 [21] => 丛 [22] => 里 [23] => 先 [24] => 抽 [25] => 手 [26] => , [27] => 鼓 [28] => 笛 [29] => 场 [30] => 中 [31] => 少 [32] => 息 [33] => 肩 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 瓶 [43] => 底 [44] => 剩 [45] => 储 [46] => 元 [47] => 亮 [48] => 粟 [49] => , [50] => 叉 [51] => 头 [52] => 高 [53] => 挂 [54] => 老 [55] => 坡 [56] => 钱 [57] => 。 [58] => 会 [59] => 须 [60] => 著 [61] => 我 [62] => 屏 [63] => 山 [64] => 下 [65] => , [66] => 了 [67] => 却 [68] => 平 [69] => 生 [70] => 不 [71] => 问 [72] => 天 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 偶 [1] => 得 )
金朝·李纯甫的简介
(1185—约1231)金弘州襄阴人,字之纯。初工词赋,后治经义。章宗承安二年经义进士。两次上疏,策宋金战争胜负,后多如所料。荐入翰林。宣宗时,不受权相术虎高琪荐擢,以母老为辞,官至京兆府判官。学术文章为后进所宗。中年即无仕进意,旋即归隐,日与禅僧士子游,以文酒为事。虽沉醉,亦未尝废著书。有《中庸集解》、《鸣道集解》等。
...〔► 李纯甫的诗(27篇)〕