Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 好 [4] => 个 [5] => 杏 [6] => 花 [7] => 时 [8] => 。 [9] => 只 [10] => 怕 [11] => 寒 [12] => 欺 [13] => 。 [14] => 东 [15] => 君 [16] => 无 [17] => 意 [18] => 惜 [19] => 芳 [20] => 蕤 [21] => 。 [22] => 雨 [23] => 横 [24] => 风 [25] => 狂 [26] => 都 [27] => 不 [28] => 管 [29] => , [30] => 尽 [31] => 被 [32] => 禁 [33] => 持 [34] => 。 [35] => 瘦 [36] => 损 [37] => 一 [38] => 分 [39] => 肌 [40] => 。 [41] => 着 [42] => 甚 [43] => 医 [44] => 治 [45] => 。 [46] => 一 [47] => 天 [48] => 春 [49] => 恨 [50] => 没 [51] => 寻 [52] => 思 [53] => 。 [54] => 怎 [55] => 得 [56] => 丁 [57] => 宁 [58] => 双 [59] => 燕 [60] => 子 [61] => , [62] => 说 [63] => 与 [64] => 教 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 浪 [1] => 淘 [2] => 沙 [3] => [4] => 惜 [5] => 花 )
金朝·段成己的简介
段克己弟。两人同为(1230)。克己中举,无意仕途,终日纵酒自娱。成己及第,授宜阳主簿。金亡,成己与兄避居龙门山(今山西河津黄河边)。克己殁后,自龙门山徙居晋宁北郭,闭门读书,近四十年。元世祖忽必烈降诏征为平阳府儒学提举,坚拒不赴。至元十六年卒,年八十一。
...〔► 段成己的诗(212篇)〕