Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 四 [4] => 海 [5] => 疲 [6] => 攻 [7] => 战 [8] => , [9] => 馀 [10] => 生 [11] => 寄 [12] => 寂 [13] => 寥 [14] => 。 [15] => 花 [16] => 残 [17] => 从 [18] => 雨 [19] => 打 [20] => , [21] => 蓬 [22] => 转 [23] => 任 [24] => 风 [25] => 飘 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 有 [35] => 兴 [36] => 歌 [37] => 长 [38] => 野 [39] => , [40] => 无 [41] => 言 [42] => 立 [43] => 短 [44] => 桥 [45] => 。 [46] => 敝 [47] => 庐 [48] => 犹 [49] => 在 [50] => 眼 [51] => , [52] => 殊 [53] => 觉 [54] => 路 [55] => 途 [56] => 遥 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 和 [1] => 答 [2] => 木 [3] => 庵 [4] => 英 [5] => 粹 [6] => 中 )
金朝·段成己的简介
段克己弟。两人同为(1230)。克己中举,无意仕途,终日纵酒自娱。成己及第,授宜阳主簿。金亡,成己与兄避居龙门山(今山西河津黄河边)。克己殁后,自龙门山徙居晋宁北郭,闭门读书,近四十年。元世祖忽必烈降诏征为平阳府儒学提举,坚拒不赴。至元十六年卒,年八十一。
...〔► 段成己的诗(212篇)〕