Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 蟾 [4] => 乌 [5] => 景 [6] => 急 [7] => , [8] => 暗 [9] => 催 [10] => 人 [11] => 、 [12] => 两 [13] => 鬓 [14] => 银 [15] => 丝 [16] => 如 [17] => 织 [18] => 。 [19] => 终 [20] => 日 [21] => 区 [22] => 区 [23] => 犹 [24] => 不 [25] => 省 [26] => , [27] => 盖 [28] => 为 [29] => 家 [30] => 缘 [31] => 煎 [32] => 逼 [33] => 。 [34] => 蜗 [35] => 角 [36] => 虚 [37] => 名 [38] => , [39] => 蝇 [40] => 头 [41] => 微 [42] => 利 [43] => , [44] => 得 [45] => 也 [46] => 成 [47] => 何 [48] => 济 [49] => 。 [50] => 闻 [51] => 身 [52] => 康 [53] => 健 [54] => , [55] => 好 [56] => 寻 [57] => 云 [58] => 路 [59] => 活 [60] => 计 [61] => 。 [62] => 拂 [63] => 袖 [64] => 落 [65] => 魄 [66] => 婪 [67] => 耽 [68] => , [69] => 水 [70] => 边 [71] => 石 [72] => 上 [73] => , [74] => 笑 [75] => 傲 [76] => 闲 [77] => 吟 [78] => 缀 [79] => 。 [80] => 一 [81] => 粒 [82] => 神 [83] => 丹 [84] => 光 [85] => 灿 [86] => 灿 [87] => , [88] => 免 [89] => 使 [90] => 尘 [91] => 清 [92] => 连 [93] => 累 [94] => 。 [95] => 坦 [96] => 荡 [97] => 逍 [98] => 遥 [99] => , [100] => 优 [101] => 游 [102] => 自 [103] => 在 [104] => , [105] => 占 [106] => 得 [107] => 真 [108] => 消 [109] => 息 [110] => 。 [111] => 功 [112] => 成 [113] => 归 [114] => 去 [115] => , [116] => 永 [117] => 居 [118] => 蓬 [119] => 岛 [120] => 仙 [121] => 位 [122] => 。 [123] => < [124] => / [125] => p [126] => > ) Array ( [0] => 无 [1] => 俗 [2] => 念 [3] => [4] => 叹 [5] => 世 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕