Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 满 [4] => 目 [5] => 青 [6] => 青 [7] => 松 [8] => 间 [9] => 竹 [10] => 。 [11] => 掩 [12] => 映 [13] => 山 [14] => 家 [15] => , [16] => 有 [17] => 甚 [18] => 闲 [19] => 荣 [20] => 辱 [21] => 。 [22] => 独 [23] => 自 [24] => 唱 [25] => 吟 [26] => 斟 [27] => 美 [28] => ? [29] => 。 [30] => 味 [31] => 浓 [32] => 醉 [33] => 倒 [34] => 和 [35] => 衣 [36] => 宿 [37] => 。 [38] => 清 [39] => 梦 [40] => 觉 [41] => 来 [42] => 情 [43] => 未 [44] => 足 [45] => 。 [46] => 重 [47] => 抱 [48] => 瑶 [49] => 琴 [50] => , [51] => 品 [52] => 弄 [53] => 无 [54] => 生 [55] => 曲 [56] => 。 [57] => 谁 [58] => 是 [59] => 知 [60] => 音 [61] => 余 [62] => 伴 [63] => 侣 [64] => 。 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 凤 [1] => 栖 [2] => 梧 [3] => [4] => 山 [5] => 居 [6] => 遣 [7] => 兴 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕