Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 日 [4] => 日 [5] => 迷 [6] => 花 [7] => 酒 [8] => , [9] => 朝 [10] => 朝 [11] => 竞 [12] => 气 [13] => 财 [14] => 。 [15] => 偶 [16] => 然 [17] => 命 [18] => 尽 [19] => 掩 [20] => 泉 [21] => 台 [22] => 。 [23] => 郊 [24] => 外 [25] => 暴 [26] => 遗 [27] => 骸 [28] => 。 [29] => 任 [30] => 使 [31] => 砖 [32] => 敲 [33] => 棒 [34] => 打 [35] => 。 [36] => 不 [37] => 似 [38] => 从 [39] => 来 [40] => 尖 [41] => 傻 [42] => 。 [43] => 劝 [44] => 人 [45] => 早 [46] => 悟 [47] => 此 [48] => 因 [49] => 由 [50] => 。 [51] => 物 [52] => 外 [53] => 做 [54] => 真 [55] => 修 [56] => 。 [57] => < [58] => / [59] => p [60] => > ) Array ( [0] => 金 [1] => 鼎 [2] => 一 [3] => 溪 [4] => 云 [5] => [6] => 骷 [7] => 髅 [8] => 喻 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕