Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 本 [4] => 来 [5] => 一 [6] => 点 [7] => 号 [8] => 牟 [9] => 尼 [10] => 。 [11] => 端 [12] => 严 [13] => 越 [14] => 世 [15] => 奇 [16] => 。 [17] => 随 [18] => 缘 [19] => 应 [20] => 物 [21] => 任 [22] => 施 [23] => 为 [24] => 。 [25] => 圆 [26] => 明 [27] => 合 [28] => 范 [29] => 围 [30] => 。 [31] => 或 [32] => 显 [33] => 用 [34] => , [35] => 或 [36] => 潜 [37] => 机 [38] => 。 [39] => 灵 [40] => 光 [41] => 出 [42] => 入 [43] => 随 [44] => 。 [45] => 但 [46] => 能 [47] => 认 [48] => 正 [49] => 决 [50] => 无 [51] => 疑 [52] => 。 [53] => 携 [54] => 云 [55] => 物 [56] => 外 [57] => 归 [58] => 。 [59] => < [60] => / [61] => p [62] => > ) Array ( [0] => 醉 [1] => 桃 [2] => 源 [3] => [4] => 赠 [5] => 吾 [6] => 古 [7] => 论 [8] => 戒 [9] => 师 [10] => 善 [11] => 渊 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕