Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 道 [4] => 念 [5] => 精 [6] => 诚 [7] => 闻 [8] => 已 [9] => 久 [10] => , [11] => 皆 [12] => 昌 [13] => 宿 [14] => 生 [15] => 因 [16] => 。 [17] => 何 [18] => 日 [19] => 相 [20] => 陪 [21] => 愿 [22] => 结 [23] => 邻 [24] => 。 [25] => 挑 [26] => 剔 [27] => 出 [28] => 迷 [29] => 津 [30] => 。 [31] => 自 [32] => 在 [33] => 逍 [34] => 遥 [35] => 随 [36] => 分 [37] => 过 [38] => , [39] => 兀 [40] => 兀 [41] => 养 [42] => 天 [43] => 真 [44] => 。 [45] => 火 [46] => 里 [47] => 莲 [48] => 开 [49] => 日 [50] => 转 [51] => 新 [52] => 。 [53] => 永 [54] => 永 [55] => 占 [56] => 长 [57] => 春 [58] => 。 [59] => < [60] => / [61] => p [62] => > ) Array ( [0] => 武 [1] => 陵 [2] => 春 [3] => [4] => 寄 [5] => 乐 [6] => 亭 [7] => 刘 [8] => 嗣 [9] => 昌 )
金朝·王丹桂的简介
王丹桂(生卒年不详),金代道士。字昌龄,号五峰白云子,利州(今四川广元市)人。师事金代道教宗师马钰(马丹阳),修习全真教义。隐于昆嵛山神清洞。工填词,笔调流畅清雅,有词集《草堂集》一卷,收其词一百四十馀首,皆宣扬早期全真教旨,与马钰同一格调,多赠寄答和之作,内容均是宣说早期全真教义,警诫世人觉悟人生梦幻,断恩爱,弃名利,以求达仙真之位。《全金元词》收其词六十二首。生平见其《草堂集》。
...〔► 王丹桂的诗(145篇)〕